SOUL ANATOMIES: «Ανατομίες ψυχής χωρίς νυστέρι» Στο HART & GART από 8/11-30/11

Το Hart&Gart αποτελεί έναν νέο εκθεσιακό χώρο ο οποίος έκανε τα εγκαίνιά του στις 8 Νοεμβρίου με την ομαδική έκθεση “SOUL ANATOMIES”. Η έκθεση περιλαμβάνει έργα φοιτητών και αποφοίτων της Ανωτάτης σχολής Καλών Τεχνών. Η Αγγελική Μπάρα (Ιστορικός τέχνης) έχει επιμεληθεί την έκθεση με έναν ομοιόμορφο και ιδιαιτέρως καλλιεργημένο τρόπο ο οποίος, μέσω των έργων των καλλιτεχνών, μπορεί να σε ταξιδέψει σε εσωτερικές ψυχικές διαδρομές της σύγχρονης πραγματικότητας.

            
Το θέμα το οποίο πραγματεύεται η έκθεση σχετίζεται με το καίριο ζήτημα της ψυχικής ενδοσκόπησης καθώς και των εκφάνσεών της. Πρόκειται για μια σειρά έργων τα οποία έχουν δημιουργηθεί μέσω διαφορετικών πρακτικών όπως είναι η ζωγραφική, η γλυπτική, το ψηφιδωτό, η εγκατάσταση και η art performance. Ζωγραφικά έργα όπως τα «γνώθι σ’ αυτόν – know thyself», «Memento mori» και «Κρόνος» του Μάξιμου Μανώλη αποκαλύπτουν μια διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης η οποία περνά μέσα από τη σκοτεινή πλευρά της ζωής. Πιο συγκεκριμένα, στο «γνώθι σ’ αυτόν», o Μανώλης απεικονίζει ένα σώμα που κρατά το κεφάλι του στα χέρια αγωνιώντας για απαντήσεις. Η αδημονία και τα αναπάντητα ερωτήματα που αναμένουν να απαντηθούν αποτυπώνονται με εξαιρετικά χρώματα, αποχρώσεων μαύρου και βαθύ κόκκινου. Η έντονη τάση για ψυχική αυτοεξέταση αποδίδεται με γραμμές και σκιερά σημεία σε ολόκληρη την επιφάνεια του ζωγραφικού έργου. Στο «Memento mori» η Μητέρα Μαρία – Παναγία παρουσιάζεται σε ένα επίσης σκοτεινό φόντο με σφιχτοδεμένα τα χέρια της σε θέση προσευχής. Τα μάτια της έχουν, φανερά, χάσει τη φωτεινή τους λάμψη καθώς επίσης και ο ήλιος, επάνω στον οποίο έχουν χαραχτεί με μαύρο χρώμα κάποια εσωτερικά ή «κρυμμένα» σύμβολα. Εδώ, η Μητέρα Μαρία εμφανίζεται σε μία προσπάθεια ενθύμησης του εσωτερικού είναι της – παραπέμποντας των οπτικό αναγνώστη να αναρωτηθεί σχετικά με την προσωπική του κατάσταση «εν – θύμησης» καθώς και την επαφή που έχει με το ψυχικό του όργανο. Δεικνύεται ο δρόμος της εσωτερικής προσευχής ο οποίος όμως, έχει αμαυρωθεί, μιας που διανύουμε μία εποχή αποσάθρωσης της εσωτερικής μας πίστης και καθοδήγησης. Στο έργο του προαναφερόμενου καλλιτέχνη, που τιτλοφορείται «Κρόνος», εμφανίζεται προσωποποιημένος ο «γερο - Κρόνος», ο οποίος αποτελεί ένα σύμβολο πειθαρχίας και διδασκαλίας. Ωστόσο, σε αυτό το έργο, ο πλανήτης Κρόνος υπάρχει επίσης, αποκαλύπτοντας σχέσεις και με τη μυθολογική ή και αστρονομική του διάσταση. Ο Κρόνος εδώ, είναι τυφλωμένος από την ίδια του την πλανητική υπόσταση. Με αυτόν τον τρόπο, τα αιτήματά του έχουν διαρρηχθεί. Η αυτοπειθαρχία και τα «δύσκολα» μαθήματα που χρειάζεται να παρθούν, θα γίνουν με έναν άλλο τρόπο, τον οποίο ίσως, ούτε και ο ίδιος ο Κρόνος δεν ξέρει να πει. Τα σκοτεινά χρώματα και οι αποχρώσεις της αγωνίας είναι παρόντα και αποκαλύπτουν μια διαδικασία εσωτερικής κατάστασης η οποία μας φέρνει αντιμέτωπους με το δικό μας σκοτάδι.

            
Στη συνέχεια, ο Άγγελος Μεργές με τρία ιδιαιτέρως εσωτερικά του ζωγραφικά έργα, αποδίδει τις κρυφές διαστάσεις ενός αγγίγματος καθώς και τη δύναμη που έχουν να μεταλλάσσουν το δέρμα και την αίσθηση του σώματος. Μέσω έντεχνων βαθιών γραμμών αποκαλύπτει στιγμές «αφής» οι οποίες έχουν διαμορφώσει με απαλότητα το πρόσωπο, τα ζυγωματικά ή και τους ώμους της εικονιζόμενης μορφής. Και στα τρία άτιτλα έργα που παρουσιάζει στην έκθεση, παρατηρούνται χρωματικές απεικονίσεις οι οποίες εκδηλώνονται μέσω ροζ αποχρώσεων καθώς και μπρούντζινων περιγραφών, γεγονός το οποίο εκφράζει το είδος της απαλότητας του αγγίγματος μέσω του οποίου διαμορφώνεται το σωματικό πεδίο.

          

Ένας ακόμη ιδιόμορφος και σύγχρονος καλλιτέχνης, ο Χρήστος Καλόγηρος, αποφασίζει να αναμετρηθεί με το μολύβι σε μεγάλες και μικρές διαστάσεις. Ένα υλικό το οποίο, καθώς μας είπε, δε χρησιμοποιείται εύκολα σε μεγάλες διαστάσεις, ωστόσο ο ίδιος έχει επιλέξει να το αξιοποιήσει με έναν άκρως ρηξικέλευθο τρόπο. Παρουσιάζοντάς μας τρία από τα κύρια ζωγραφικά του έργα, εμφανίζει μία ιδιαίτερη τάση του να απεικονίζει τις διαστάσεις του χώρου καθώς και μια κλίση στην απόδοση της κίνησης. Και στα τρία έργα του παρατηρούνται ανθρώπινα όντα τα οποία δεν εκδηλώνουν κάποια συγκεκριμένη προσωπικότητα, ωστόσο, μπορεί να τα συναντήσουμε να διαπράττουν κινήσεις μέσα στον χώρο, μεταλλάσσοντας τα όρια του χαρτιού μέσα στο οποίο ελευθερώνουν την κιναισθητική τους αρμονία. Οι εικονιστικές του ορίζουσες λαμβάνουν έμπνευση από τη χώρα της εικονικής πραγματικότητας, η οποία στη σύγχρονη εποχή έχει κατακλύσει κάθε πτυχή «πραγματικότητας». Ο ίδιος, μέσα από τα έργα του, μας αφήνει να αναλογισθούμε σχετικά με τους πραγματικούς δρόμους που μπορούμε να δημιουργήσουμε κινούμενοι προς την κατεύθυνση που θέλουμε. Τα έργα του προβληματίζουν τον ευαίσθητο οπτικό παρατηρητή, αφού του αφήνουν το περιθώριο να αναδημιουργήσει τα όρια της κίνησης, του βαδίσματος και του χώρου, στο χαρτί. 

Από την άλλη πλευρά, η Αθηνά Κανελλοπούλου μία από τις ταλαντούχες και εμπνευσμένες γυναίκες της art performance, παρουσιάζει τα έργα της μέσω του τίτλου «διεπαφή: on – touch». Βασιζόμενη σε αποτυπώματα παλάμης εκφράζει την «επαφή» της με την αίσθηση της αφής. Μια art – performance η οποία σε καθοδηγεί στα έγκατα της μνήμης των δικών σου εσωτερικών «αποτυπωμάτων». Τα έργα της, με μελάνι σε χαλκό, διαδραματίζουν έναν ξεχωριστό ρόλο στην έκθεση, μιας που αποτελούν έναν μυητικό πυρήνα μέσω του οποίου ο οπτικός «αναγνώστης» είναι σε θέση να κάνει βουτιά στα αρχειακά στοιχεία της μνήμης του. Η έννοια της ωρίμανσης μέσω του χρόνου εμφανίζεται αρκετά στα δημιουργικά εργαλεία της Κανελλοπούλου, αφού  αποτελεί μία διαδικασία μέσω της οποίας, η ίδια, μετουσιώνει τα υλικά της καθώς και τις τελικές εκφάνσεις των έργων της.  

Ο Γιάννης Μιχελάτος μέσα από ζωγραφικές απεικονίσεις εσωτερικής αμηχανίας και διαλογισμού, ο ίδιος, εμφανίζει στον οπτικό παρατηρητή, τη βαθύτερη ουσία που κρύβεται πίσω από τη διαδικασία αναζήτησης ενός ανθρώπου. Εδώ, οι γραμμές άλλοτε συγχωνεύονται και εξαϋλώνουν τα σωματικά περιγράμματα και άλλοτε είναι πιο συγκεκριμένες χωρίς, βέβαια, να εμφανίζονται εντελώς. Οι γκρι χρωματικές επιλογές αποδίδουν την αποστασιοποίηση και τη σκοτεινή πλευρά της εσωτερικής αναζήτησης του εικονιζόμενου.

            
Στη συνέχεια, ένα από τα εξαιρετικά γλυπτά της έκθεσης αποτελεί εκείνο του Αργύρη Ραλλιά που τιτλοφορείται «evolution» αποκαλύπτοντας το σμίλευμα της συνείδησης του εαυτού καθώς και την εξέλιξή του.

            
Ολόκληρη η έκθεση καθοδηγείται από τις εσωτερικές αναζητήσεις καθώς και την έντονη υπαρξιακή αγωνία της εποχής, η οποία μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι προκειμένου να απαντήσουμε και να λάβουμε τη θέση μας στην υπευθυνότητα και τη Δράση.

Κείμενο: Στεφανία Κωστοπούλου, Φιλόλογος – Κριτικός Τέχνης & Λογοτεχνίας

Επιμέλεια: Αγγελική Μπάρα, Ιστορικός – Θεωρητικός Τέχνης

Συμμετέχουν: Γιάννης Γιγουρτάκης, Νεκτάριος Θεοδώνης, Ελισσό Θεοχάρη, Νίκος Καζής, Χρήστος Καλόγηρος, Αθηνά Κανελλοπούλου, Μαριλένα Κρανιώτη, Μάξιμος Μανώλης, Άγγελος Μεργές, Γιάννης Μιχαλάτος, Μαρκέλλα Μιχαλιτσιάνου, Τάσος Μυλωνάς, Λάζαρος Παπαδόπουλος, Αργύρης Ραλλιάς, Άρης Ροζόπουλος, Παναγιώτης Σταύρου.

INFO

«SOUL ANATOMIES»
Εγκαίνια: 9 Νοεμβρίου 2019 στις 19:00
Διάρκεια έκθεσης από : 9.11.2019- 30.11.2019
Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη-Σάββατο: 11:00-20:00, Κυριακή: 17:00 – 21:00
Δεινοστράτους 89-91 | 11743, Αθήνα
Τηλ. +30 6985845322 & +30 6947990878
hartandgart@gmail.com